प्रकाश तिमल्सिना

काठमाडौं– खेलमा हार जित जति स्वभाविक हुन्छ, खेलाडीको जीवनमा आरोह अवरोह पनि त्यत्तिकै स्वभाविक हुन्छ । एउटै खेलमा खेलाडी हिरोबाट जिरो र जिरोबाट हिरो हुने दुवै सम्भावना रहन्छन् । सन् २०१३ काठमाडौंमा सम्पन्न साफ च्याम्प्यिनसिपको अफगानिस्तनविरुद्धको सेमिफाइनलमा रोहित चन्द दुई पटक पेनाल्टीमा गोल गर्नबाट चुकेका थिए । त्यसमा उनी गोल गर्न सफल हुन्थे भने सम्भवत नेपाल पहिलो पटक साफ च्याम्पियनसिपको फाइनलमा पुग्न सक्थ्यो । तर, एकातिर नेपाल फाइनल पुग्न सकेन भने अर्को तिर त्यो च्याम्पियनसिपकै सबैभन्दा दोषी खेलाडीका रुपमा तीनै रोहितलाई हेरियो । अहिले पनि त्यहि घटनालाई लिएर रोहितको आलोचना गर्नेहरु पनि छन् । खेलाडीको जीवनमा एउटा घटनाले पनि लामो समय सम्म प्रभाव पार्न सक्छन् ।

यसपटक फिलिपिन्स यात्रा पनि एउटा घटनाका कारण पछि सम्म चर्चाको विषय बन्ने सम्भावना छ । यद्दपी त्यो प्रसंगले सञ्चारमाध्यमा खासै चर्चा भएन, जति चर्चा रोहितले पेनाल्टी चुकाउँदा पाएको थियो । तर, त्यति बेला र अहिलेको परिस्थिति फरक भएर पनि अहिलेको घटना त्यति नोटिस भएन ।

एएफसी एसियन कपअन्तर्गत समूह चरणको चैत १५ गते पहिलो खेलका लागि नेपाल फिलिपिन्स पुगेको थियो । जुन खेल नेपालले ४–१ ले गुमाएको थियो । नेपालले ७५ मिनेट १० खेलाडीमा सिमित भएर खेल्न परेको थियो । किनकी मिडफिल्डर विक्रम लामाले सुरुको १५ मिनेटमा रातो कार्ड पाएका थिए । विपक्षी खेलाडीको आक्रमणमा पोष्ट भित्र लगभग छिरिसकेको बललाई उनले हातले रोकेका थिए । जसका कारण फिलिपिन्सले पेनाल्टी र विक्रमले रातो कार्ड पाए । यद्दपी त्यो पेनाल्टीलाई नेपाली गोलकिपर किरण चेम्जोङले जोगाए पनि । तर, त्यसपछि फिलिपन्सले खेलमा पकड बनाउँदै लग्यो र सफल नतिजा निकाल्यो ।समर्थक वा खेलाडीका लागि त्यो फुटबलको एउटा सामान्य घटना हुन सक्छ । तर, उनै विक्रमका लागि भने त्यो दुःखत र विर्सन नसक्ने घटना बनेको छ । भन्छन् ‘अहिले पनि त्यो घटना सम्झिदा मन अमिलो भएर आउँछ । आफुलाई गिल्टी फिल हुन्छ ।’

रातो कार्ड पाउनुअघिको स्थिति स्मरण गर्दै उनले भने, ‘सुरुको १५ मिनेट बल होल्ड गर्नु पर्छ भन्ने थियो । हामीले रोकिरहेकै थियौं । तर, त्यहि इन्सिडेन्टमा बल टाउको नाघेर आयो । यसलाई जसरी रोक्नुपर्छ भन्ने मात्र दिमागमा आयो । तर हात कसरी गयो यादै छैन । डाइभ हानेको थिए, सँगै हातले लाग्यो ।’ फुटबलमा त्यो घटना पहिलो थिएन । यस्ता खाले घटनाले नै फुटबललाई रोमाञ्चक पनि बनाएको छ ।

हातले रोक्दा सम्म विक्रमले केही सोच्न भ्याउने अवस्थै रहेन । त्यसपछि भने उनको मनमा अनेक कुरा खेल्न थाले । ‘ त्यति नरमाइलो कहिल्यै लागेको थिएन । डाइभ हानेर बल ह्यान्ड बलपछि ल्यान्ड हुदा हुँदै थाहा मैले रातो कार्ड पाउछु भन्ने दिमागमा आइसकेको थियो,’ उनले स्मरण गरे, ‘पोष्ट बाहिर भएको भए परिस्थिति फरक हुन्थ्यो । पेनाल्टी भएपनि मैले कार्ड पाउने थिएन । तर, नसोचेको भइसकेको थियो । साह्रै खल्लो लाग्यो । त्यो घटनापछिको पाँच सात मिनेट मेरो लागि पुरै अन्धकार जस्तो भयो । केही थाहा नभए जस्तो भयो । अनन्त (तामाङ) भाई , किरण अरु साथीहरु सम्झाउन आए जस्तो लाग्छ । राम्रो गरिस् । केही छैन भनेको सुने । किरणले तेरो केही गल्ती छैन, म पेनाल्टी रोक्छु भनेको अलि कता कता सुनेको जस्तो लाग्छ । ’

उनी त्यो रातो कार्ड पाएपछिको परिस्थितिलाई यसरी ब्याख्या गर्छन्,‘ त्यो घटना मेरो लागि सम्झना लायक रहेन । तर, जुन विर्सन खोज्छ त्यहि कुरा बढी याद आउने जस्तो हुदो रहेछ । अहिले पनि मन अमिलो भएर आउछ । त्यहाँबाट म चेन्जिङ रुमको भुइमा गएर पल्टि रहे । मेरो कारण खेलमा असर पर्यो भन्ने मनमा लागि रह्यो ।’

मध्यान्तरमा नेपाली टोलीका जापानी प्रशिक्षक ग्यातुको कोजीले सम्झाएपछि भने उनी विस्तारै सामान्य बनेको बताउँछन् । ‘ तैले केही नराम्रो गरेको छैनस् । जे गरिस राम्रो गरिस् भन्नुभयो,’ विक्रमले थपे,‘मात्र टाइमिङ गलत भएको भन्ने मलाई पनि लाग्छ । त्यो घटना खेलको सुरुआतमै भयो । यदि खेलको अन्त्यतिर त्यस्तो घटना हुन्थ्यो भने म हिरो पनि हुन सक्थे । गर्न खोजेको राम्रो भएपनि टाइमिङ गलत भयो । त्यहि घटना ८० मिनेटपछि हुन्थ्यो भने अर्कै अवस्था बन्यो ।’

सबैले सम्झाएपछि विक्रमले दोस्रो हाफ खेल हेरेका थिए । मैदान बाहिरबाट उनले अनुभव गरेको स्मरण गर्दै भन्छन् ,‘दोस्रो हाफमा हामीले केही सुधारिएको प्रदर्शन गर्यौं । सायद त्यहि प्रदर्शन पहिलो हाफमा हुन्थ्यो भने त्यो मार्जिन हुने थिएन । दोस्रो हाफमा प्रदर्शन सुधारिएपनि बाहिरबाट हेर्दा हामी अलिक डराएर खेले जस्तो लाग्यो । पुस गर्न नसक्ने जस्तो अनुभव भयो ।’ विक्रमले मैदान छोडेपछि पहिलो हाफमै ३–१ पछाडि परेको नेपालले दोस्रो हाफमा अर्को गोल खाएको थियो ।

नियतवश नभै परिस्थितले जन्माएको घटनाले विक्रमलाई झन बढी निराश बनाएको छ । समूह चरणको यमन विरुद्ध हुने खेललाई लिएर उनी खल्लो मानिरहेका छन् । ‘मलाई घरेलु समर्थकहरुको बीचमा खेल्ने ठूलो धोको छ । तर यो पटक पनि मेरो धोको अधुरो रहने भयो । यमनसँग मैले खेल्न पाउदिन । ’ उनले भने,‘साफ च्याम्पियनसिपमा टोली भएपनि प्लेइङमा थिइन । भारतविरुद्ध विश्व कप छनोटमा दशरथ रंगशाला मर्मतले धेरै दर्शक राख्ने अनुमति थिएन । यमनसँग खेल हुँदा त्यहि रातो कार्डका कारण म प्रतिबन्धमा हुनेछु । घरेलु मैदानमा राम्रो प्रदर्शन गर्न सकिन्छ भन्ने लाग्छ । त्यसले हामीलाई आउने खेलका लागि पनि प्रेरणा दिन सक्थ्यो । यमनपछि ताजकिस्तानसँग हुने खेलका लागि ४ महिना कुर्नुपर्ने हुन सक्छ । जीवनको ठूलो धोको पुरा गर्न म त्यो खेलको प्रतिक्षामा हुनेछु ।’