सिलगुढी (भारत)– खेल जीवनले कतिबेला नयाँ मोड लिन्छ त्यो स्वयम खेलाडीलाई नै थाहा हुँदैन । एउटै प्रतियोगिताको प्रदर्शनले पनि खेलाडीको जिवनमा ठूलो परिवर्चन ल्याउन सक्दछ । रातारात चर्चाको शिखरमा पुर्याइदिन सक्छ । गत बर्ष बंगलादेशमा सम्पन्न बंगबन्धु गोल्डकप नेपालले जित्दा सेनाका नवयुग श्रेष्ठ स्टारका रुपमा उदाय । अहिले उनी नेपाली राष्ट्रिय फुटबल टोलीको पहिलो रोजाइका स्ट्राइकर बनेका छन् । बर्षौदेखि फुटबलमा रहेपनि बंगबन्धुले उनलाई नयाँ परिचय र उचाई दियो । 

अहिले भारतको सिलगुढीमा महिला साफ च्याम्पियनसिपको चौथो संस्करण चलिरहेको छ । जहाँ एकजना नेपाली खेलाडी सबैको केन्द्रमा रहेकी छिन् । सुरुका दुई खेलले उनलाई समाकालिन दक्षिण एसियाली खेलाडीमा सबैभन्दा सफल खेलाडी बन्ने सम्भावना देखाएको छ । उनी हुन् सावित्रा भण्डारी ।

एपिएफमार्फत घरेलु फुटबलमा सामान्य परिचय बनाएकी सावित्रा सोमबार भुटानसँगको खेलसँगै रातारात चर्चामा पुगेकी छिन् । नहोस् पनि किन, टोलीले ८–० को जित निकाल्दा ६ गोल उनी एक्लैले गरेकी थिइन् । ‘फ्लुक’ खेलकुदमा बढी नै प्रयोग हुने शब्द हो । सावित्राको ६ गोल धेरैलाई ‘फ्लुक’ पनि लागेको हुन सक्थ्यो । तर, दोस्रो खेलमा माल्दिभ्सलाई नेपालले ९–० ले हराउँदा पनि सावित्राले ५ गोल गरेपछि सबैलाई मान्न करै लाग्यो, यो केटीमा केही क्षमता त पक्कै छ । नत्र, जत्तिनै कमजोर टोलीविरुद्ध खेलेपछि दुई खेलमा ११ गोल अन्तर्राष्ट्रिय फुटबलमा मात्रै होइन, घरेलु फुटबलमा पनि सजिलो पक्कै हुँदैन । त्यस्तै पत्यार नलाग्ने प्रदर्शन सावित्राले गरेकी छिन् । भलै उनले श्रीलंकाविरुद्ध शुक्रबारको खेलमा गोल गर्न सकिनन् । तथापी टोलीमा उनको भूमिका महत्वपूर्ण छ नै ।

नेपाल साफ च्याम्पियनसिपको फाइनल पुग्न सक्यो भने सबैभन्दा बढी आशा सम्भवतः सावित्राबाटै हुनेछ । अहिलेको प्रदर्शनले पनि उनी आशा गर्न लायक खेलाडी बनेर निस्केकी छिन् । नेपाल पहिलो पटक साफ च्याम्पियन बनेर फर्कन्छ वा फर्कन अहिले भन्न सकिने अवस्था छैन । नेपालका लागि दक्षिण एसियामा सबैभन्दा ठूलो तगारो भारत नै हो । तीन पटकको च्याम्पियन रहि सकेको भारत सेमिफाइनल पुगिसकेको छ । नेपालको नतिजा जे भएपनि सावित्रा स्वदेश फर्कदा भने पक्कै नयाँ स्टारका रुपमा फर्कने छिन्, जसरी गत बर्ष बंगबन्धुबाट नवयुग स्वदेश फर्कदा स्टार बनिसकेका थिए ।

राष्ट्रिय टोलीमा समावेश भएको दुई बर्षपछि चर्चाको शिखर चढ्दै गरेकी सावित्राको सुरुआत भने भलिबलबाट भएको थियो । बाआमाका २ छोरा र ४ छोरी मध्ये सावित्रा दोस्रो सन्तान हुन् । २०५३ सालमा लमजुङको सिमपानीमा जन्मेकी सावित्रालाई स्थानिय भलिबल प्रतियोगितामा खेल्ने क्रममा रेफ्री शुक्र तामाङसँग भेट भएको थियो । सावित्राको खेल हेरेपछि तामाङले भने, ‘तैले अरु स्पोर्टसमा पनि राम्रो गर्न सक्छेस् । ’

२०७० सालमा तामाङकै सहयोगमा राजधानी आएर एपिएफमा ट्राएल थिइन् र छनोट भइन् । त्यहाँबाट फुटबलमा उनीको यात्रा प्रारम्भ भयो । एपिएफमा राष्ट्रिय टोलीका लागि सर्वाधिक गोल गर्ने अनु लामाको बोलवाला थियो । त्यस्तोमा सिधै सावित्राले मौका पाउने कुरा थिएन । अनु शान्ति सेनामा गएपछि उनी पहिलो रोजाइमा पर्न थालिन् । एपिएफमा उनले गर्दै आएको प्रदर्शनले उनलाई राष्ट्रिय टोलीको बाटो तय गरायो । सन् २०१४ को साफ च्याम्पियनसिपमा भुटानविरुद्ध उनले डेब्यू गरिन् र खेलको ८८औ मिनटमा गोल गर्न पनि सफल भइन।  । अहिले सम्म उनले नेपालका लागि यो दुई बर्षमा १४ क्याप जितिसकेकी छिन् ।

सावित्रा टोली कारण आफु सफल भएको मान्छिन् । उनले भनिन् ‘फुटबल टिम गेम हो । यसमा सबैको समन्यव आवश्यक पर्छ ।’ साफ च्याम्पियनसिपकै दौरान एक पत्रकारले तिमि दक्षिण एसियाकै उत्कृष्ट स्ट्राइकर हो भनेर सोध्दा उनको जवाफ थियो,‘उत्कृष्ट त म भन्दिन । तर आउने दिनमा त्यस्को कमी महसुस हुन दिने छैन ।’