पाठक पत्र

प्रकाश अधिकारी, सुर्खेत

सन्दर्भ सुर्खेतको वीरेन्द्रनगरमा निर्माणाधिन फुटबल मैदानको हो । त्यो मैदानका लागि युवा तथा खेलकुद मन्त्रालय , जिल्ला खेलकुद विकास समिति, जिल्ला फुटबल संघ वा अन्य निकायले कति बजेट छुट्याएका छन्, त्यो विषयमा म जानकार छैन ।

अध्ययनका लागि जिल्ला छोडेर संघिय राजधानी छिरेको म विश्वव्यापी रुपमा महामहारीका रुपमा फैलिएको कोरोना भाइरस कोभिड १९ का कारण विदा जस्तै मनाउन घर (सुर्खेत) आएको छु । घर आएको १० दिन नाघिसक्यो । म आउँदा मैदान निर्माणको काम चलिरहेको थियो । अरु बेला धुलो उड्ने मैदानमा दुबो उमार्ने काम हुँदै थियो ।

तर अब अहिले त्यहाँको दृश्य फेरिएको छ । हरेक दिन जसो बिहानको १० बजेपछि मैदान गौचरणमा परिणत हुन्छ । मैदानमा गाई, गोरु, भैंसी, भेडा, बाख्रा हुलिन्छ । यहि क्रम चल्ने हो भने अलि अलि बढ्दै लागेको दुबो सकिने निश्चित छ । केहि दिन देखि मैले यो दृश्य देखेपछि यसै चुप बस्न ठिक लागेन ।

फोनबाट सम्बन्धित निकाय नेतृत्वलाई ध्यानाकर्षण गराए । उहाँहरुले सुचना दिएकोमा धन्यवाद पनि दिनुभयो । त्यो गतिवधिलाई रोक्ने वचन पनि दिनुभयो । म धन्यवाद पाएकोमा भन्दा पनि अब रोकिन्छ भन्नेमा आशावादी थिए । तर, दुःखका साथ भन्नु परेको छ गाई गोरुलगायतका चौपाया चराउन रोकिएन । अर्को दिन पनि नेतृत्वलाई फोन गर्दा त्यहि आश्वासन दोहोरियो ।

मैले आफ्नो भावना लेखिरहँदा कतिलाई चित्त नबुझेको पनि हुन सक्छ । तर त्यो अवस्था मलाई पटक्कै मन परेन । त्यो मैदानसँग स्थानिय थ्रुपै युवाहरुको सपना जोडिएको छ । त्यो उनीहरुका लागि मन्दिर जस्तै हो । तर स्थानिय निकायले त्यो वेवास्ता गरेमा मलाई कत्ति चित्त बुझेन । मेरो जस्तै अरुको पनि मन दुखेको हुनुपर्दछ ।

जुन निकायको खर्च भए पनि त्यहाँ सरकारकै लगानी भएको छ । त्यो यसै खेर जान दिन हुन्न । असन्तुष्टी व्यक्त गर्ने सबैका आ आफ्नो तरिका हुन्छ । मैले पहिलो प्रयासका रुपमा सम्बन्धित निकायको नेतृत्वलाई फोन गर्दा पनि सुधार आएन । त्यसपछि म आफ्नो भावना लेख्न बाध्य भएको छु ।

त्यो त्यहि मैदान हो जहाँबाट अहिले राष्ट्रिय टोलीका महत्वपूर्ण सदस्य मध्येका एक रोहित चन्दले खेलेका थिए । त्यस्तै महिला टोलीकी गिता रानाले पनि आफ्नो फुटकल कौशल त्यहिबाट निर्खानु भएको हो । कर्णाली प्रदेशकै एउटा महत्त्वपूर्ण मैदानका रुपमा हेरिएको र भविष्यमा अरु खेलाडी उत्पादन हुने सम्भावना रहेको त्यो मैदानका बारेमा कम्तीमा यो क्षेत्रका हामीले चासो राख्नुपर्दछ । जब सम्म त्यो मैदानलाई चरणमुक्त बनाइन्न म कुनै न कुनै रुपमा आफ्नो असहमति विरोध जारी राख्नेछु ।

मैदान कर्णाली प्रदेशको धरोहर हो मन्दिर हो त्यस्ले हजारौं देवी देवतालाई जन्म दिन सक्छ । अहिले तिनै दुई देवीदेउताले कर्णाली प्रदेश र सिंगो रास्ट्रलाई विश्वमाझ चिनाए । त्यसको लागि यति सानो विरोध नगर्ने ? हजुरहरुले मलाइ मूर्ख भने पनि पागल भने पनि नराम्रो कामको म अन्तिम सास रहुन्जेलसम्म विरोध गरिराख्ने छु ।

– लेखक अधिकारी पारा ब्याडमिन्टन खेलाडी हुन् । पाठक पत्रमा लेखिएका सम्पूर्ण विचार लेखक स्वयं हुन् । यसको जवाफदेही लेखक आफैं हुनेछन् ।