एजेन्सी – इन्डियन प्रिमियर लिग (आइपिएल) २०२० को फाइनलमा दिल्ली क्यापिटल्स मुम्बई इन्डियन्ससँग ५ विकेटले पराजित हुँदै उपाधि जित्न असफल भयो ।

पहिलो पटक फाइनलमा पुगेको दिल्ली मुम्बईसँग यस सिजनको चारै खेलमा पराजित हुन पुग्यो । दुबई इन्टरनेशल क्रिकेट स्टेडियममा टस जितेर पहिला ब्याटिङ रोजेको दिल्लीले निर्धारित २० ओभरमा ७ विकेटको क्षतिमा १ सय ५६ रन बनाएको थियो । उक्त लक्ष्य मुम्बईले १८.४ ओभरमा ५ विकेटको क्षतिमा पूरा गर्यो ।

टस दिल्लीको पक्षमा गएपनि उपाधि मुम्बईले जित्यो । मुम्बईले पाँचौ पटक आइपिएल उपाधि जितेको हो । मुम्बईसँग दिल्ली फाइनलमा पनि कमजोर देखियो । दिल्लीले फाइनलमा मुम्बईसँग हार्नुका तीन कारण यस प्रकार छन् ।

ब्याटिङमा खराब सुरुवात

टस जितेर पहिला ब्याटिङ रोजेको दिल्लीलाई विशाल योगफल बनाउन उत्कृष्ट सुरुवातको आवश्यक पर्दथ्यो । कप्तान श्रेयस ऐर पनि उत्कृष्ट सुरुवातका साथ विशाल योगफल बनाउने रणनीतिका साथ पहिला ब्याटिङ गर्ने निर्णय लिएका थिए । मुम्बईको ब्याटिङमा गहिराई हुँदा मध्यम योगफल सुरक्षित पहिला देखिदैन थियो ।

अझ हार्दिक पान्ड्या र काइरन पोलार्ड जस्ता विश्व स्तरिय हार्डहिटर हुँदा उपाधिको लागि बलियो योगफल आवश्यक पर्दथियो । तर दिल्लीको सुरुवात खराब रह्यो । कमजोर ओपनिङ सुधारको लागि ल्याइएका अलराउन्डर मार्कस स्टोइनिस पहिलो बलमै आउट हुन पुगे । तेस्रो ओभरमा अजिंक्या रहाणे २ र चौथो ओभरमा शिखर धवन १५ रनमा आउट भएपछि दिल्ली ३.३ ओभरमा २२–३ को अवस्थामा पुगेको थियो ।

कुनैपनि टोलीले पावर प्लेको सुरुवाती चार ओभरमै आफ्नो प्रमुख तीन ब्याट्सम्यान गुमाउछ भने ठूलो योगफल कठिन पर्छ । शीर्षक्रमका ब्याट्सम्यान सस्तैमा आउट हुँदा तल्लोक्रमका ब्याट्सम्यान दबाबमा पर्दा खुलेर खेल्न सकेनन् । शीर्षक्रमका ब्याट्सम्यानले राम्रो सुरुवात दिलाएको भए दिल्लीले बलियो योगफल बनाउनुकौ साथै उपाधि जित्न सक्थ्यो ।

पावर प्लेमा उत्कृष्ट सुरुवात गर्न नसक्नु

मुम्बईलाई उक्त मध्यम योगफलमा रोक्न दिल्लीले पहिलो पावर प्लेमा उत्कृष्ट सुरुवात गर्न आवश्यक पर्दथियो । सुरुमै दुई तीन विकेट गुम्दा मम्बई दबाबमा पथ्र्यो र तल्लोक्रमका ब्याट्सम्यानलाई खेल्न कठिन हुन्थ्यो । तर कप्तान रोहित शर्माले आक्रामक ब्याटिङका साथ ६८ रन जोड्दै मुम्बईलाई सहज जित दिलाए ।

मुम्बईले पहिलो पावर प्लेमा एक विकेट गुमाउँदै ६१ रन जोडेको थियो । जसले गर्दा खेलमा मुम्बई कुनैपनि समय दबाबमा रहेन । जसमा कप्तान रोहित शर्माले कप्तानी इनिङ महत्वपूर्ण रह्यो । त्यसैले मुम्बईले सहजै उपाधि जित्यो ।

दिल्लीको कमजोर अन्त्य

एक समय दिल्ली ३.३ ओभरमा २२–३ को कमजोर अवस्थामा रहेपनि राम्रो पूनरागमन गरेको थियो । चौथो विकेटका लागि कप्तान श्रेयस ऐर र ऋषभ पन्तले ९६ रनको साझेदारी गर्दै दिल्लीलाई खेलमा फर्काएका थिए । तर १५ औं ओभरको अन्तिम बलमा ऋषभ पन्त आउट हुनु खेलको टर्निङ प्वाइन्ट बन्न पुग्यो ।

दिल्ली १५ ओभरको समाप्तिमा ११८–४ को स्थितिमा थियो । जुन समय दिल्लीले उत्कृष्ट अन्त्य गरेको भए १ सय ७० भन्दा माथिको योगफल कटाउन सक्थ्यो । जसले नतिजा दिल्लीको पक्षमा जान सक्थ्यो । ठूलो लक्ष्य पछ्याउँदा दबाब बढी हुन्छ । अझ फाइनल र लक्ष्य पछ्याउँदाको दबाब अन्य खेलमा भन्दा बढी हुन्छ । दबाबमा विकेट गुम्ने डरपनि त्यतिनै हुन्छ ।

दिल्लीले अन्तिम पाँच ओभरमा तीन विकेट गुमाउँदै ३८ रन मात्रै जोड्न सक्यो । जुन मुम्बईका ब्याट्सम्यानलाई रोक्न पर्याप्त थिएन । अन्तिम ३० बलमा ५० भन्दामाथि बनाउन सकेको भए दिल्लीको योगफल १ सय ७० माथि कट्ने थियो । उक्त लक्ष्यले दुबईमा दिल्लीलाई च्याम्पियन बनाउन सक्थ्यो । ऐरसँगै शिम्रन हेटमायर, अक्षर पटेल लगायतका खेलाडी हुँदा दिल्लीले उत्कृष्ट अन्त्य गर्न सक्थ्यो । तर त्यसो हुन नसक्दा उपाधि गुमाउनु पर्यो ।