काठमाडौं (हाम्रो खेलकुद) – नेपाल आइसिसी विश्वकप लिग–२ त्रिकोणात्मक ओडिआई सिरिजमा नामिबियासँग ६३ रनले पराजित हुन पुग्यो । जितको लागि २ सय रनको विजयी लक्ष्य पछ्याएको नेपाल ३७.५ ओभरमा १ सय ३६ रनमा अल आउट भयो । नेपालका दीपेन्द्रसिंह ऐरीले ५५ बलमा ३ चौका सहित सर्वाधिक ३८ रन बनाए ।

नामिबियाका स्पिनर बेर्नार्ड शोल्ट्जले ९.५ ओभरमा २ मेडनसहित २२ रन खर्चेर ५ विकेट लिए । जान फ्रिंलिकले १० ओभरमा २ मेडनसहित २६ रन खर्चेर २ विकेट लिए ।

त्यसअघि कम्बसदुन न्यू ग्राउन्ड, एयरमा टस जितेर पहिला ब्याटिङ थालेको नामिबिया ४९.२ ओभरमा १ सय ९९ रनमा अल आउट भयो । नामिबियाका कप्तान जेहार्ड एरास्मस ७० बलमा ४ चौका र १ छक्कासहित सर्वाधिक ५३ रन बनाए ।

नेपालका कप्तान सन्दीप लामिछानेले १० ओभरमा २ मेडन राख्दै २९ रन खर्चेर ४ विकेट लिए । सोमपाल कामीले १० ओभरमा ३३ रन खर्चेर २ विकेट लिए । दीपेन्द्रसिंह ऐरीले ३.२ ओभरमा ९ रन खर्चेर २ विकेट लिए । बसिर अहमदले ९ ओभरमा ४९ रन खर्चेर १ विकेट लिए ।

नेपाल पहिलो खेलमा नामिबियासँग ४० रनले पराजित भएको थियो । स्कटल्यान्डलाई ५ विकेटले हराएको थियो । नेपाललाई नामिबियालाई हराउने सहज अवसर थियो । नेपालले हार्नुमा खराब ब्याटिङसँगै प्रशिक्षक र कप्तानको पनि गल्ती छ । नेपालले नामिबियासँग हार्नुको पाँच कारण यस प्रकार छन् ।

५. आत्माविश्वासको कमी र गैरजिम्मेवार

पछिल्लो समय गैर जिम्मेवारपन नेपालको मुख्य समस्या हो । पुन त्यहिँ समस्या हारको कारण बन्यो । स्कोरबोर्डको कुनै दबाब थिएन । यदि धैर्यता भएको भए खेलाडीले बिना दबाब सजिलै रन बनाउन सक्थे । देव खनाल डिप मिडविकेटमा विवादित आउट भए ।

अम्पायरले सुरुमा छक्का दिएपनि निर्णय परिवर्तन गरेपछि देव एक रनमा क्याच आउट भए । अरु ब्याटरमा गैरजिम्मेवार र धैर्यताको कमी थियो । आत्माविश्वास नै खेलाडीमा देखिदैन । त्यसैले हतारमा सटहरु खेलेका थिए । सबैभन्दा खराब सट कुशल भुर्तेलको थियो ।

सुरुवाती तीन डट बल खेलेपछि भुर्तेलले फाइन लेगमा सहज क्याच दिए । कुशलको काम विकेट बचाउँदै राम्रो सुरुवात दिने थियो । उनले थुप्रै ओभर मेडन खेल्न सक्थें । उनीसँग समय थियो । विकेट नआएपछि नामिबिया बलरले खराब बल गर्ने थिए । विकेट लिने धुनमा खराब बल गर्नुपर्ने अवस्था आउछ । त्यो बेला रन बनाउन सक्थ्यो ।

४.तेस्रो प्रमुख बलरको अभाव

नेपालको प्लेइङ ११ मा असन्तुलन देखिन्छ । टोलीमा प्रमुख बलरको रुपमा सन्दीप लामिछाने र सोमपाल कामी थिए । सोमपालले सुरुवातमै दुई विकेट लिएका थिए । त्यसलाई सन्दीपले थप एक विकेट लिदै ३६–६ को अवस्थामा पुर्याएका थिए । चौथो विकेटका लागि कप्तान एरामस्स र निकोलले ६८ रनको साझेदारी गरेका थिए । तेस्रो बलर राम्रो नहुँदा नामिबियाले उठायो ।

बसिर अहमद, आदिल अन्सारी, पवन सरार्फले अर्कोतर्फबाट रन खर्चेका थिए । सुरुवातमा तीव्र गतिका बलरलाई सहयोग मिलेको थिए । अर्को तर्फबाट सोमपाललाई साथ दिने प्रमुख बलर करण केसी वा किशोर महतो मध्य एक भएको भए नतिजा अर्कै आउन सक्थ्यो ।

ओडिआईमा दुई प्रमुख बलरको भरमा मात्र मैदान उत्रिनु आफैंमा मुर्खता हो । तेस्रो बलर बसिर अहमदलाई खेलाएको थियो । उनले ९ ओभरमा ४९ रन खर्चेर १ विकेट लिए । बसिर अलरान्डर खेलाडी हुन् । तर तल्लोक्रममा डेविड विजा र जेजे स्मितले पनि त्यसको फाइदा उठाएका थिए । बसिरमा अन्तर्राष्ट्रिय अनुभव पनि खासै थिएन ।

३.दीपेन्द्रको रन आउट

दीपेन्द्र आउट नहुनु अघि नेपाल ३४.४ ओभरमा १३२/६ थियो । दीपेन्द्र दोस्रो रन लिने धुनमा ३८ रनमा रन आउट भए । जुन रन आउट हारको एक टर्निङ प्वाइन्ट थियो । दीपेन्द्रको रन आउट पछि नेपालले थप चार विकेट मात्र चार रन बनाएको थियो ।
दीपेन्द्र आउट हुनुअघि नेपाललाई ९३ बलमा ६८ रन चाहिँएको थियो ।

क्रिजमा पवनले साथ दिएका थिए । त्यसपछि सन्दीप, सोमपाल र बसिर आउन बाँकी थियो । दीपेन्द्रले खेल नेपालको मोमेन्टममा राखेका थिए । नामिबिया दबाबमा पनि थियो । तर दीपेन्द्रले आफैँं विकेट दिए ।

त्यसपछि खेलको पुरै मोमेन्टम नामिबियाको पक्षमा गर्यो । त्यो समयमा हतार गर्नुपर्ने आवश्यकनै थिएन । दीपेन्द्रको रन आउट पछि नामिबियाका खेलाडीले गरेको सेल्रिबे्रसेनले पनि यसको महत्व बुझाउँछ ।

२.प्लेइङ ११ मा आश्चर्यजन परिवर्तन

हारको मुख्य जिम्मेवारी प्रशिक्षक, कप्तान र ब्यवस्थापन टिमले लिनुपर्छ । नेपालले प्लेइङ११ मा आश्चर्यजन परिवर्तन थियो । तीव्र गतिका बलर करण केसीलाई विश्राम दिँदै पवन सरार्फलाई खेलाउने निर्णय लियो ।

जसले टोलीको प्लेइङ ११ को सन्तुलन बिग्रिएको थियो । करणलाई विश्राम दिन आवश्यकनै थिएन । सबै खेलाडी खेलेकै थिए । यदि दिनै परेपनि तीव्र गतिकै बलर किशोर महतोलाई मौका दिनुपर्ने थियो ।

महतोले जिम्बावे ए सँगको तेस्रो खेलमा पाँच विकेट लिँदा होस् वा घरेलु क्रिकेटमा । आफूलाई प्रमाणित गरेका छन् । तर कप्तान र प्रशिक्षकले पवनलाई मौका दिए । पवन, सन्दीप, बसिर र दीपेन्द्र स्पिनर थिए । अफ स्पिनरमा टोलीसँग त्यसैपनि दीपेन्द्र राम्रो विकल्प थिए । खै कप्तानले के सोचेर पवनलाई खेलाउने निर्णय लिए । त्यो गलत थियो र नतिजा पनि त्यसै अनुसार आयो ।

१.खराब ब्याटिङ

नेपालको हारको मुख्य कारण नै खराब ब्याटिङ हो । आसिफले ३४ र दीपेन्द्रले ३८ रन बनाए । लक्ष्य जतिसुकै सानो होस् वा ठूलो । पूरा गर्न रन बनाउर्न पर्छ ।

ओडिआई क्रिकेटमा दुई सय रन पनि पूरा हुँदैन भने त्यसको मुख्य कारण खराब ब्याटिङ नै हो । सबै ब्याटरले खराब ब्याटिङ गरे । कुनैपनि ब्याटरले क्रिजमा जमेर राम्रो प्रदर्शन गर्न सकेनन् । दीपेन्द्र, आदिल, आसिफ, कुशलले आफ्नो विकेट आफैं फ्यालेका थिए ।